Het weer deed vermoeden dat het vandaag geen ‘lachen, gieren, brullen’ zou worden en dat voorgevoel klopte. Na enige moeite om een kleedkamer te bemachtigen, trapte Smerdiek toch netjes op tijd af tegen Halsteren. De thuisploeg begon niet erg sterk aan het duel en Smerdiek kwam al vroeg tot scoren. Stond de neutrale supporter wellicht nog de slapers uit de ogen te wrijven, dan had hij/zij de nette treffer van Deylano (0-1) gemist.
Het meegereisde blauw-zwarte ‘legioen’ zag het meteen wel zitten. Een zekere verslaggever riep zelfs nog ‘tien, tien, tien!’. Iets waar hij later met schaamte op terug zou zien. Na de 0-1 was de thuisploeg zeker niet aangeslagen.
Halsteren drong meteen aan op een gelijkmaker, maar Rens en Ruben wisten dat te voorkomen. Vervolgens kwam Smerdiek vanuit de counter sterk voor de goal, maar een schot van Rens werd door de keeper van Halsteren gestopt. De dame onder de lat bij de Brabantse thuisploeg keepte overigens een prima wedstrijd. Er volgde twee goede kansen voor Halsteren, maar de thuisploeg liet het op dit moment nog na zichzelf te belonen. Eerst schoot een aanvaller over en vervolgens volgde een schot naast. Hierna golfde het spel een korte tijd op en neer. Binck stond sterk te keepen en voorkwam tweemaal kort achter elkaar dat Halsteren de gelijkmaker zou maken. Aan de andere kant van het veld wist Rens helaas tot tweemaal toe niet te scoren. Daar zou onze voorstopper/laatste man wellicht later op weg naar huis in de auto nog wel een paar keer aan denken.
Niet geheel onverwacht en zeker niet onverdiend volgde toch de gelijkmaker van Halsteren (1-1). Smerdiek trachtte uit alle macht opnieuw de controle terug te krijgen over de wedstrijd. Een schot van Ferry werd gestopt door de keeper, de bal kwam per onbedoeld voor de voeten van Hugo, maar deze wist de kans niet te verzilveren. Kort hierna raakte Deylano de paal. Ondertussen had Binck handen vol werk. De jonge strijders van de ‘RKSV’ drongen keer op keer tot diep achter de verdedigingslinie van Smerdiek door. Het was slechts een kwestie van tijd tot Halsteren op voorsprong zou komen. En zo geschiedde. Halsteren nam de leiding over (2-1), iets wat onze mannen niet erg gewoon zijn. Ondertussen viel de regen met stromen uit de hemel. Smerdiek kreeg weliswaar kans(jes), maar ze bleven onbenut. Halsteren wist er daarentegen wel weg mee en bouwde de voorsprong uit tot 3-1. Onze voorhoede (Ferry, Deylano, Noah) dwong op dit moment toch verschillende malen de thuisploeg terug op de eigen helft, maar het blauw-zwarte kruit bleef droog. De ruststand was 3-1.
Aan het begin van de tweede helft stopte het met zacht regenen. Deylano brak mooi door de geel-zwarte defensie, maar speelde helaas de bal nét iets te ver voor zich uit. Een kans aan de andere kant werd helaas wel verzilverd (4-1) en Smerdiek raakte verder op achterstand. Smerdiek bleef strijden uit alle macht, maar het geluk was helaas af en toe ook niet aan onze zijde. In korte tijd werd een mooi schot door Rens nog gestopt en schoot Deylano nog in het zijnet. Over de geluksfactor moeten we echter niet teveel jammeren, want korte tijd later volgde een schot van Halsteren op de paal. Halsteren bleef tot het einde toe de sterkere ploeg. Maar na de 5-1 wist onze spits Ferry toch nog een hele fraaie goal te maken. Na een korte ‘indribbel’ schoot hij verwoestend hard én trefzeker op goal. Wie de hoop had dat dit het tij nog beslissend ten gunste van Smerdiek zou doen keren, kwam helaas bedrogen uit. Halsteren bracht de voorsprong naar 6-2 en slechts minuten later naar 7-2. Wederom was het Ferry die de rug rechtte en nog een treffer voor Smerdiek kon maken (7-3). Mede door goed en kundig keepwerk bleef ons ‘de tien’ bespaard, maar de eindstand van 9-3 was toch een zeer bittere pil om door te slikken. Gestreden tot het laatst en nat tot op de onderbroek verlieten alle spelers het veld. Met gepaste trots over de geleverde strijdlust reed de blauw-zwarte colonne terug de brug over.
eindstand: 9-3