Als er geen competitieduels zijn, reizen sommige teams af naar verre zonnige bestemmingen. Wij gingen deze morgen naar het pittoreske Rilland. Daar was overigens geen zon, maar wel veel wind. Ons zestal begon goed aan de eerste wedstrijd. Al in de openingsminuten ontsnapte Rillandia maar net aan het oplopen van een achterstand, toen een schot van Ferry maar net het doel miste.
Enkele momenten later ging een schot van Rens hard voorlangs (na een fraaie voorzet van Deylano). Rillandia begon vervolgens iets beter in de wedstrijd te komen en zo maakte Binck ook zijn eerste balcontact van de wedstrijd. Toch was Smerdiek de sterkere partij in deze fase. Het leek slechts een kwestie van tijd voordat de druk van blauw-zwart teveel zou worden voor de thuisploeg. Toch wist Rillandia nog een paar keer wonderwel te ontsnappen. Eerst nog een schot van Ferry en vervolgens een verwoestend schot van onze laatste man Rens op de lat. Maar zoals Harvey Keitel in de beroemde film Thelma & Louise uit ’91 terecht opmerkt:”….luck always runs out. “
Het geluk van Rillandia was inderdaad op toen Ferry de 0-1 achter zijn naam zette. Toen was het hek van de dam. In rap tempo verhoogde Smerdiek de voorsprong. Noah tekende voor de 0-2, Deylano (na een mooie combi tussen Noah en Ferry) voor de 0-3 en Ferry voor de vierde treffer.
Voor de liefhebber: Ferry kapte drie man op rij uit voordat hij de 0-4 binnenwerkte. Hoewel Rillandia ook verwoede pogingen deed beter aan de bal te komen, was er tegen de scoringsdrift van Smerdiek niet op te werken. Een mooie treffer van onze goalgetter Ferry (binnenkantje paal) zette de teller op 0-5. De gifbeker was echter nog niet leeg voor de thuisploeg. Deylano scoorde, uit een nagenoeg onmogelijke hoek, op fraaie wijze de 0-6. Nadat Smerdiek een tweetal kansen vervolgens niet wist te verzilveren, maakte Ferry zijn hattrick compleet (0-7). Op slag van rust maakte Deylano, na een mooi combinatie met Ferry, de 0-8. Niet slecht voor een speelhelft met ferme tegenwind.
Eindstand: 0-8
Er volgde geen tweede helft tegen hetzelfde elftal. Gezien de overmacht van Smerdiek leek het aangewezen nog eens even de nieren te proeven van het andere elftal van Rillandia. Een oplettende blik leerde inderdaad al wat later werd bevestigd, niet alle deelnemers aan de zijde van Rillandia tijdens deze speelhelft hadden onder normale omstandigheden voor een ‘JO9’ mogen uitkomen. Het was niet zo dat er een speler in het bezit van een rijbewijs B op het veld stond, maar het was wel duidelijk dat sommigen van hen ouder dan 10 waren.
Aan het begin van deze speelhelft mocht dat de pret niet drukken voor Smerdiek. Na enkele minuten stond het al 0-2 (beide treffers door Ferry). Bijna leverde Binck nog een treffer door een krachtige uittrap. Gelukkig voor Rillandia was hun keeper inmiddels goed wakker. Nadat de thuisploeg van de eerste schrik was bekomen van meer tegenstand (hun eerste helft wonnen ze overtuigend), zetten ze een tandje bij.
Zeg maar gerust ‘een tand’. Nadat men eerst de achterstand terugbracht tot 1-2 en vervolgens Ferry zijn tweede hattrick afrondde (1-3) was het de beurt aan blauw-wit om de eer van Rilland hoog te houden. En dat deed men met verve. De thuisploeg brak in rap tempo een aantal keren succesvol door tot diep in de verdedigingslinie van Smerdiek. De overmacht van de thuisploeg bleek voor onze verdedigingsmacht (met hierin naast Rens en Ruben op een zeker moment ook alle andere teamleden) te zwaar. Spoedig bracht Rillandia de teller terug tot een gelijkspel (2-3 | 3-3) én voelde men dat er nog meer in het vat zat. Hoewel Binck een aantal malen erger wist te voorkomen en Smerdiek ook nog kans(jes) kreeg, drukte Rillandia door. Na de 4-3 en 5-3 volgde nog een absoluut verwoestend schot door een dame aan ‘Rillandiaanse zijde’ dat de slotnoot was van de overwinning.
Eindstand: 6-3