Smerdiek begon sterk aan dit uitduel. Slechts luttele seconden na het zachte openingsfluitje werkte Ferry de 0-1 binnen.
De Blauw-Zwarte voorhoede legde zware druk op de thuisploeg. Julian, Ferry, Daan en Deylano vormden het kloppend hart van de aanvalsmotor. Op het middenveld zorgden Ruben en Quinten voor de nodige tegendruk als Victoria dreigde er door te geraken. Julian schoot kort na het doelpunt van Ferry naast en wist hierna een kans uit een corner helaas niet te verzilveren. Toch was het Julian die de 0-2 op zijn naam schreef. Nadat Ferry een schot op de paal loste, was hij het die hierna de 0-3 binnenwerkte. Deylano zette de 0-4 op zijn naam. De scheids wilde een korte pauze inlassen, maar na snel overleg werd doorgespeeld. De thuisploeg kwam aan de bal en via een mooie combinatie werkte Victoria de bal langs Binck (1-4). Binck keepte overigens een sterke wedstrijd. Zijn tegenhanger aan de overzijde had duidelijk een mindere dag tussen de palen. Laatste man Rens rukte mee op naar voren en schoot nipt naast. Een mooie 1-2 van Ferry op Deylano had zeker een doelpunt verdiend, maar het mocht helaas niet zo zijn. Het spel van beide teams oogde met vlagen rommelig en chaotisch. Op slag van rust legde Ferry de 1-5 binnen. Met die stand gingen de spelers aan de limonade.
Waren de liefhebbers van mooi voetbal in de eerste helft al niet zwaar aan hun trekken gekomen, die verbleekte nog bij de tweede helft. Er waren fases in het duel die het niveau van een goede Laurel en Hardy film ruimschoots overschreden. “Bal in het gezicht“, “Bal in de maag“, “Speler die struikelt zonder een bal in de buurt“, enfin, teveel om op te noemen. Een flipperkast was er bij vlagen niets bij. Gelukkig waren er momenten waarop een voetballiefhebber toch blij was dat hij op tijd uit bed was gekomen. Zoals de 1-6 van Ferry en de 1-7 van Julian. Daarnaast niet te vergeten de fraaie 1-8 door Daan via een top-assist van Deylano! Het spel golfde op en neer, maar het niveau per saldo verder neer. Quinten speelde in de tweede helft een tijd lang als laatste man en trok bij vlagen behoorlijk fors en daadkrachtig aan de noodrem. Smerdiek was over het geheel bekeken echter de veel betere partij. Het was door hard werk en volharding van het gehele team dat de score uiteindelijk toch nog naar 1-11 opliep (1-9 en 1-10 voor Julian en 1-11 door Ferry). Het was echter moeilijk voor Blauw-Zwart om de score verder op te krikken. Een woud van spelers aan de denkbeeldige ’16’ en een vrij klein veld waren hier factoren die zeker meespeelden. Maar wat is een kenmerk van een goed team? Juist – het winnen van wedstrijden, ook de moeilijke partijtjes.
Eindstand: 1-11